მე მინდა მასთან

           დავდივარ ბურუსით მოცულ ქუჩაში,

ხეები მათვალიერებენ ყავისფერი თვალებით.

ლამაზად გამოვიყურები,მაგრამ

ისინი გაცილებით მშვენიერნი არიან.

ღმერთმა დიდებულად მოხატა ბუნება.

მთელს ტანზე მეხუტება თეთრი ჰაერი,

იცის,მის გარეშე ვერ შევძლებ სუნთქვას.

მისტიკურად გამოიყურება განთიადი,

იდუმალებით გარემომიცვა ბურუსმა.

მიტოვებული ქვა ვიპოივე უზარმაზარი მუხის ქვეშ.

ჩამოვჯექი და ფიქრს ვანდე თავი.

მუხამ არ დააყოვნა და მომხვია ნატიფი მკლავები,

თითქოს ჩამეხუტა–არსად გაგიშვებ ჩემი ხარო.

ვფიქრობ და ვხედავ ნაკვალებს,

რომელიც ცხოვრების გზაზე დავტოვე,

დრო მიქრის ქვიშის საათივით

ხომ შეიძლება ეს ჩემი ბოლო წუთები იყო ამ მიწაზე?

რა მშვენიერი და საინტერესო ყოფილა სიცოცხლე.

აღსავსე სიხარულითა და მოულოდნელობებით.

ნეტავ დავენანები ვინმეს? მომზებნიან?

თუმცა მე ზეცა უფრო მიზიდავს ვიდრე ეს ქვეყნიერება.

იქ მინდა–მასთან,ჩემი სიცოცხლის აზრთან.

ჩემს უფალთან,

ჩემს ძვირფას და მოსიყვარულე ღმერთთან–ქრისტესთან.

მე მას ვეკუთვნი,ამ მიწაზე მე მწირი ვარ,

მკლავებს მხვევს ძლიერად მუხა,მაგრამ მე ზეცაში მინდა,

მუხა ვერ შემიცვლის მის სიყვარულსა და სითბოს.

ვხედავ რომ ჩემი ცხოვრების გზაზე ორი პიროვნების ნაკვალევია,

ღმერთის და ჩემი.

მისი ნაკვალევი ჩემს კვალზე წინ არის–რათა გზა ეჩვენებინა ჩემთვის.

who am i? only Jesus can answer on this qwestion

ღმერთის განდიდება ჩვენი ძალაა. დედამიწაზე არც ერთი რელიგიის ღმერთი არ აძლევდა ადამიანს უფლება განედიდებინათ იგი წრფელი გულითა და ყველა საკრავი ინსტრუმენტით.. ყველა სხვა ვითომ ღმერთები ადამიანისაგან ბრმა მორჩილებასა და მონობას მოითხოვდნენ და სანაცვლოდ არაფერს აძკევდნენ.. მხოლოდ ცაბაოთ უფალია,რომელიც თავისუფლებას ანიჭებს ადამიანს და უფლებას აძლევს მას იმღეროს და იცეკვოს თავისი ნებით მის წინაშე.. ის არ გვაძლევს რიტუალებსა და წესებს.ის გვაძლევს თავისუფლებას,რათა გვიყვარდეს იგი წრფელად და არა მოჩვენებით.. სწორედ ამიტომ ის ღისრია ქება–დიდების,რადგან მან შეგვქმნა და მანვე გამოგვისყიდა..ვის გაუგონია მსგავსი რამ,ღმერთი მოვიდა ხორცში და მოკვდა თავისი ქმნილებისათვის და აღსდგა მთელს დიდებაში..განა არ უნდა ვაქოთ ასეთი უფალი? საკვირველებათა მოქმედი..დიდება ჰქონდეს მის წმიდა სახელს უკუნისამდე..დიდება ქრისტეს,ჩვენს შემოქმედ ღმერთსა და გამომხსნელს სატანის მონობისაგან ....!!!

ერთმანეთის სიყვარული

სახარების მიხედვით თუ განვსჯით,მორწმუნეს ანუ ქრისტიანს არ აქვს უფლება სძულდეს თავისი ძმა ან და–არამედ უყვარდეს იგი... იოანე მოციქული ამბობს,რომ ვისაც თავისი ძმა სძულს ის ბნელში იმყოფება "ვისაც არ უყვარს არ შეუცვნია ღმერთი,რადგან ღმერთი სიყვარულია"  1იოანეს 4:8

პავლე მოციქული კორინთელთა მიმართ პირველ ეპისტოლეში,მეცამეტე თავში მშვენივრად აღწერს,როგორი არის სიყვარული.მაგრამ თუ ჩვენ გვირჩევნია რომ ვიხელმძღვანელოდ ჩვენი პირადი სიმპატიებითა და გრძნობებით,მაშინ ჩვენ არ ვემორჩილებით ღმერთის სიტყვას.

თუ ჩვენ მზად ვართ გავასამართლოთ ჩვენი ძმა,მხოლოდ იმიტომ რომ არ მოგვწონს,ან რაღაც შეეშალა და ზემოდან ვუყროთ მას,ვიფიქროთ მასზე თუ რამხელა შეცდომა დაუშვა და ამით ჩვენი თავი მასზე აღმატებულად წარმოვაჩინოდ–ეს უკვე დანაშაუია ღმერთის წინაშე..

ჩვენი მოვალეობა არ არის განვიკითხოთ ერთმანეთი,ამისათვის ეკლესიაში მწყემსი დააყენა უფალმა. ჩვენი მოვალეობა ერთმანეთის უთვალთმაქცო სიყვარულია.და ერთმანეთისათვის ლოცვა..ჩვენ ერთი ოჯახი ვართ,ასოები ქრისტეს სხეულისა.

პავლე მოციქულს სხეული შედარებული ჰყავს ქრისტეს ეკლესიას.. როდესაც სხეულის ერთი ნაწილი განიცდის ტკივილს,მაშინ მის ტკივილს მთელი სხეული იზიარებს..  კორინთელთა მიმართ პირველ წერილში პავლე ამაზე შესანიშნავად საუბრობს:

      "თუ ერთი ასო იტანჯება,მასთან ერთად ყველა ასო იტანჯება'

       ხოლო თუ ერთი ასო დიდებას მოიხვეჭს,მასთან ერთად ყველა

        ასო ხარობს.თქვენ კი ქრისტეს სხეული ხართ,ხოლო

       ცალ–ცალკე მისი ასოები"  1კორ 12:26–27

თუ რომელიმე ძმა ან და დაეცა და გადის ტკივილსა და განსაცდელში,ჩვენ უნდა მხარში ამოვდგეთ მათ,დავეხმაროთ..და თუ საჭიროა ვამხილოდ,ოღონდ სიყვარულით.. სიყვარული არ უბოროტებს მოყვასს.

ჩვენ ყველანი ცოდვით გახრწნილ ქვეყნიერებაზე ვცხოვრობთ და ზუსტად ამიტომ არ გვაქვს უფლება განვიკითხოთ სხვა,რამეთუ არვიცით ჩვენ როგორ მოვიქცეოდით მის ადგილზე. პეტრესაც ჰქონდა პრეტენზია სიკვდილამდე ერთგულებაზე,ქრისტეს დაცვაზე,მაგრამ საქმე საქმეზე რომ მიდგა უარყო ქრისტე.თუმცა მისი სინდისი იტანჯებოდა ამის გამო. მაგრამ უფალს არ დაუწყევლია იგი და არ გაუსამართლებია,მან მოწაფეები გაგზავნა მასთან აღდგომის შემდეგ,რათა პეტრეს გაეგო რომ უფალი ცოცხალია და ის პატიობს მას. და როდესაც პეტრე შეხვდა უფალს,რამდენჯერაც უარყო ქრისტე იმდენჯერ მისცა უფალმა საშუალება ეთქვა ქრისტესათვის "მე შენ მიყვარხარ"..

დღეს ჩვენ გვაგზავნის უფალი,ჩვენს დაცემულ და–ძმებთან,რათა ვახაროთ მათ,რომ უფალი ცოცხალია და მას ძალა შესწევს განწმიდოს მათი ცოდვები და წამოაყენოს ისინი...!!!!!

ღმერთის სიყვარული

ღმერთის სიყვარული ადამიანს მისცემს ძალას იყოს ერთგული და ილტვოდეს ღვთისკენ

God knows

Holly Bible

ქრისტიანობა არაა მხდალთა გზა

ქრისტიანობა–ეს არაა ადვილად სავალი გზა. ამ გზაზე ყველა ქრისტიანს მოუწევს დათმოს ის რაც ძალიან ძვირფასია მისთვის.. ამ გზაზე სიარულისას ჩვენ მოგვიწევს განმტკიცება ღმერთის სიყვარულში–რაც მისდამი სრულ მორჩილებასა და ერთგულებას გულისხმობს,მაშინაც კი თუ ჩვენთვის რაიმე გაუგებარი ან ბუნდოვანია. ჩვენ ვისწავლით ვიყოთ ქქრისტეს მიერ წარგზავნილები ბნელ ქვეყნიერებაზე,ღმერთის სინათლის მისატანად..ხშირ შემთხვევაში ჩვენი მტრები ჩვენთვის უახლოესი და ძვირფასი ადამიანები იქნებიან.მაგრამ უფალი მოგვცემს ძალას არ დავიჩოქოთ ტკივილის წინაშე,ხოლო უფლისადმი სიყვარული მიგვაწებებს უფალს და პატივად ჩავთვლით მის გამო თუნდაც სიკვდილს.უფლისადმი სიყვარული შეგვარიგებს მტრებს და შეგვაყვარებს უარყოფილებს,სხვაგვარად შეუძლებელია.ქრისტიანობა არჩევანია,რომელსაც ბოლომდე უნდა უერთგულო,ცხოვრების ყველა სფეროში.. ქრისტიანობა ქრისტეს მოწაფეობაა,მის გამო სიცოცხლის გაღება,პირდაპირ თუ გადატანითი მნიშვნელობით. იყო ქრისტიანი ნიშნავს მოკვდე შენი ამბივიებისა და მიზნებისათვის და ახდე ქრისტეს სხეულის ნაწილი,მისი მეომარი,ნათელი ბნელში და ცხვარი მგლებში,... ქრისტიანობა ადვილი არაა,მაგრამ ღმერთი არასოდეს გაგვატარებს ისეთ განსაცდელში რომლის გადალახვაც არ შეგვძლია..სწორედ ჩვენს უძლურებებში თავს იჩენს მისი მადლი და ძლიერება. ქრისტიანობა დეპრესია არაა–იმის გამო რომ უარგყვეს და მიგატოვეს უფლის გამო.. ქრისტიანობა სიცოცხლეა,ხოლო ქრისტეს გამო ტანჯვა ნეტარებაა ქრისტიანის.რადგან ქრისტეს ჭრილობებს ვეზიარებით.ქრისტიანობა სიწმიდეა,რამეთუ ცოდვილი ბუნების დამარხვით,სულით გაცოცხლებულნი წმიდები ვართ, გამოყოფილნი ქვეყნიერებისაგან ღვთისათვის.თუ ქრისტიანობა გსურს,მზად უნდა იყო უერთგულო უფალს..ეს საქორწილო ფიცს ჰგავს ცოლსა და ქმარს შორის,სადაც მეუღლეები ერთმანეთს საუკუნო სიყვარულის ფიცს აძლევენ.. უერთგულე უფალს,ის კი არასოდეს დაგტოვებს,მაშინაც შენს გვერდით იქნება, როდესაც გეგონება რომ მარტო დარჩი,მაშინაც კი ძვირფასი იქნები მის თვალში,როდესაც საკუთარი თავის თვალში ბინძური იქნები,და მისი სისხლი ყოველთვის გაწმედს შენს ცოდვებს,ოღონდ გიყვარდეს და იყავი ერთგული..

გახსოვდეს

ერთგულები

ცხებულები იშვიათად არიან ერთგულები,მაგრამ ერთგულები ყოველთვის არიან ცხებულნი... (ვერონ აში)

ღმერთის სიტყვას აქვს ძალა გაანთავისუფლოს ადამიანი სიცრუისაგან,ცრუ რწმენის ბორკილებისაგან და არასრულფასოვნებისაგან..ღმერთის სიტყვა კურნავს გულის იარებს და აცოცხლებს რწმენას,თვალს უხელს ადაიანს დაინახოს ღმერთის მიერ შექმნილი სულიერი და მატერიალური სამყარო და თავის თავი აღმოაჩინოს ამ სამყაროში და დაინახოს თავისი თავი ისეთად როგორადაც უფალი ხედავს მას..ბიბლია პასუხობს ბავშვურ შეკითხვებს და დასცინის ბრძენთა ფილოსოფიას..

ბედნიერება ადამიანებში არაა,ბედნიერება ჩასაცმელში არაა,ბედნიერება არც სიმდიდრეში არაა,რამეთუ ყოველივე მატერიალური დროებითია და არავინ იცის დორის გაქრება.. ბედნიერება ღმერთშია,რადგან ის მარადიულია და თავის სიყვარულსა და სითბოს არასოდეს აკლებს თავის მორწმუნეს